Jednostka centralna: Różnice pomiędzy wersjami

Z MERA 400 wiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 104: Linia 104:
|}
|}


* '''Adres słowa''' - 15-bitowa liczba całkowita z przedziału 0&divide32767
* '''Adres słowa''' - 15-bitowa liczba całkowita z przedziału 0÷32767


{| class="wikitable" style="text-align: center;"
{| class="wikitable" style="text-align: center;"

Wersja z 19:37, 9 sie 2012

Charakterystyka ogólna

  • długość słowa: 16 bitów numerowanych od 0 do 15 (od najbardziej, do najmniej znaczącej pozycji)
  • 8 16-bitowych rejestrów uniwersalnych
  • 32-bitowy rejestr zgłoszeń przerwań pogrupowanych w 11 poziomów obsługi z możliwością maskowania przerwań na 10 poziomach
  • zegar czasu rzeczywistego (opcjonalnie)
  • automatyczne ładowanie programu (bootstrap)
  • układ alarmu zasilania i automatyczny restart programu
  • możliwość pracy dwuprocesorowej
  • 122 rozkazy
  • arytmetyka binarna uzupełnieniowa
  • trzy rodzaje modyfikacji rozkazu

Postać danych

Reprezendacja danych zależy od ich rodzaju:

  • Informacja logiczna - zajmuje jedno słowo i jest ciągiem 16 niezależnych bitów.
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
 
  • Znaki alfanumeryczne - umieszczane są po dwa w jednym 16-bitowym słowie. Format ich zapisu zależy od oprogramowania. Standardowo używany jest kod ISO-7.
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Znak 1 Znak 2
  • Liczba stałoprzecinkowa krótka - zajmuje jedno słowo i traktowana jest jako liczba całkowita. Zapisana jest w notacji uzupełnieniowej do dwóch.
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Zn Uzupełnienie
  • Liczba stałoprzecinkowa długa - zajmuje dwa słowa i traktowana jest jako liczba całkowita. Zapisana jest w notacji uzupełnieniowej do dwóch.
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
Zn Uzupełnienie
  • Liczba zmiennoprzecinkowa - zajmuje trzy słowa. Jako standard przyjmuje się postać znormalilzowaną. Mantysa zajmuje pierwszych 40 bitów i traktowana jest jako liczba zaprzecinkowa w notacji uzupełnieniowej. Cecha zajmuje ostatnich 8 bitów i traktowana jest jako liczba całkowita w notacji uzupełnieniowej do dwóch.
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47
Zn Uzupełnienie mantysy Zn Cecha


Postać rozkazów

W zależności od postaci, rozkazy dzielą się na cztery grupy. Postać rozkazów z każdej grup jest różna:

  • Rozkazy w podstawowej postaci - zajmują jedno słowo maszynowe:
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Kod operacji D A B C
  • Rozkazy z argumentem bezpośrednim normalnym
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
Kod operacji D A B 000 argument bezpośredni
  • Rozkazy z argumentem bezpośrednim krótkim
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Kod operacji Zn A Wartość arg.
  • Rozkazy z argumentem bezpośrednim bajtowym
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Kod operacji Arg. bezpośredni


Postać adresów

  • Adres bajtu - 16-bitowa liczba całkowita z przedziału 0÷65535. Najmłodszy bit wskazuje: 0 - lewy bajt, 1 - prawy bajt
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
Adres słowa b
  • Adres słowa - 15-bitowa liczba całkowita z przedziału 0÷32767
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15
0 Adres słowa