Arytmometr Wielokrotnej Precyzji: Różnice pomiędzy wersjami

Liczba zmiennoprzecinkowa zajmuje trzy słowa maszyny. Mantysa ''m'' zajmuje pierwszych czterdzieści bitów i traktowana jest jako liczba zaprzecinkowa w notacji uzupełnień do dwóch. Argumenty czterech podstawowych operacji arytmetycznych oraz wyniki wszystkich operacji są liczbami znormalizowanymi, tzn. &frac12;<''m''<1 lub -1<''m''<-&frac12;. Cecha zajmuje ostatnie osiem bitów liczby i traktowana jest jako liczba całkowita w notacji uzupełnień do dwóch. Wszystkie bity mantysy i cechy zerowej snormalizowanej liczby zmiennoprzecinkowej są zerami.

Poza normalizacją rozkazy zmiennoprzecinkowe są dwuargumentowe. Argument pierwszy zajmuje rejestry uniwersalne jednostki centralnej R1, R2 i R3, argument drugi - trzy kolejne komórki pamięci. Rozkaz normalizacji ma jeden argument, umieszczony w rejestrach R1, R2 i R3. Wyniki wszystkich rozkazów zmiennoprzecinkowych wpisywane są do rejestrów R1, R2 i R3. Na podstawie wartości wyniku ustawiane są wskaźniki Z, M i C. Wskaźnik Z zapalany jest, gdy wynik równa się zeru. Rejestry R1, R2 i R3 są wówczas zerowane. Wskaźnik M kest zapalany, gdy wynik jest liczbą ujemną. Wskaźnik C przechowuje bit chroniony wyniku. Przy normalizacji jest on zawsze zerem. Wskaźnik V pozostaje bez zmiany.

Gdy któryś z argumentów jest liczbą nieznormalizowaną lub zachodzi próba dzielenia przez zero, to niezależnie od wartości drugiego argumentu zgłaszane jest [[Przerwania|przerwanie]] (wyjątek stanowi zero nieznormalizowane). Rejestry R1, R2 i R3 oraz wskaźniki Z, M, C pozostają wówczas bez zmiany. W przypadku otrzymania w wyniku podmiaru lub nadmiaru cechy zgłaszane są odpowiednie [[Przerwania|przerwania], co nie blokujue zapisu wyniku do rejestrów R1, R2 i R3 oraz ustawienia wskaźników Z, M, C.

Jeden ze składników sumy jest odczytywany z rejestrów, drugi składnik sumy z pamięci. Odjemna odczytywana jest z rejestrów, odjemnik z pamięci. W przypadku, gdy moduł różnicy cech argumentów jest większy lub równy 40, mniejszy argument traktowany jest jako zerowy. Działania na mantysach wykonywane są w sumatorze przedłużonym o dalszych 40 pozycji. Po normalizacji wyniku wykonywane jest zaokrąglenie. Po zaokrągleniu wynik ponownie sprowadzany jest do poztaci znormalizowanej.

Mnożna umieszczona jest w pamięci, mnożnik w rejestrach. Działania na mantysach czynników wykonywane są z dokładnością analogiczną jak pw dodawaniu i odejmowaniu. Dzielna umieszczona jest w rejestrach, dzielna w pamięci. Wyznacza się 40 mitów mantysy ilorazu.

Rozkaz normalizacji pobiera liczbę zmiennoprzecinkową z rejestrów R1, R2 i R3 i umieszcza ją tam po znormalizowaniu. W procesie normalizacji mantysa uzupełniana jest zerami.