Notatki serwisanta

Z MERA 400 wiki
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Lokalizacja potencjometrów na pakietach procesora

Notatki z kursu

Poniższe informacje są opracowanymi i uzupełnionymi notatkami z kursu dotyczącego MERY-400, odbytego w roku 1980 przez serwisanta systemu.

Uruchamianie pakietu P-X

W celu ustawienia właściwych czasów na pakiecie P-X należy zdjąć górną pokrywę moduły MJC-400.

  • ustawić przełącznik obrotowy rejestrów w pozycji AR i wpisać do rejestru 4008 (kluczem LOAD)
  • przełącznik wybierania rejestrów w pozycji KB i na kluczach ustawić wartość 0411208 (podniesione klucze 1, 6, 9, 11)
  • nacisnąć klucz STORE
  • na kluczach ustawić wartość 0108, nacisnąć STORE
  • na kluczach ustawić 1610038 (podniesione klucze 0, 1, 2, 6, 14, 15), nacisnąć STORE
  • przełącznik obrotowy wybierania rejestrów w pozycji R2, na kluczach 0108, nacisnąć LOAD
  • ustawić przełącznik wybierania rejestrów w pozycji AR, wpisać do AR 208
  • przełącznik obr. rej. w poz. KB, na kluczach ustawić 0108
  • nacisnąć klucz STORE
  • przełącznik w poz. IC i ładujemy do IC wartość 4008 (LOAD)
  • przełącznik w poz. R1, naciskamy jeden raz klucz CYCLE, w R1 powinna się zapalić pozycja 12

Powyższe operacje wpiszą do pamięci od adresu 4008 następujący program:

loop:   LW r1, [8+r2]
        UJS loop

Ustawione też zostaną następujące warunki początkowe:

  • IC = 0400
  • R2 = 8
  • [16] = 8

Nacisnąć klucz START i ustawić przy pomocy oscyloskopu dotykając sondą do wyjść układów scalonych (wszystkie sygnały są ujemne):

Potencjometr R + Rv [kohm] C [pF] Układ Nóżka Zakres regulacji1 [ns] Czas impulsu2 [ns] Sygnał i stany, których dotyczy
Rv1 5.11 + 5 12 M60 12 80-130 90 STROB1.4 = WZ ∨ (P0 ∧ STP0) ∨ P3 ∨ WA
Rv2 5.11 + 5 12 M60 4 80-130 110 STROB1.5 = P2 ∨ WP ∨ WX
Rv3 5.11 + 5 12 M61 12 80-130 120 STROB2 (występuje po STROB1.1 i STROB1.2)
Rv4 5.11 + 5 22 M61 4 100-170 150 GOT (występuje po ostatnim strobie dla fazy cyklu)
Rv5 5.11 + 5 12 M62 12 80-130 120 STROB1.1 = W& ∨ WE ∨ P4 ∨ (K2 ∧ ŁADUJ)
Rv6 5.11 + 5 22 M62 4 100-170 150 STROB1.2 = P1 ∨ K1 ∨ K2 ∨ I1 ∨ I3
Rv7 5.11 + 5 12 M63 12 80-130 1603 STROB1.3 = P5 ∨ WR ∨ WW ∨ WM ∨ I2 ∨ I4 ∨ I5

Uwagi:

  1. Podane zakresy regulacji są szacunkowe. Zależą od dokładności rezystacncji i pojemności w układach RC oraz użytych uniwibratorów.
  2. Czasy ustawiać z dokładnością ±10ns
  3. Z obserwacji ustawień na sprawnych pakietach P-X oraz możliwego zakresu regulacji wynika, że czas dla Rv7 powinien wynosić raczej 110ns

Uruchamianie pakietu P-M

  • Do komórki "0" PAO załadować (STORE) informację 1610018 (UJS -1)
  • Do IC załadować (LOAD) "0", CLEAR, START
  • Na pakiecie P-M ustawiamy:
Potencjometr R + Rv [kohm] C [pF] Układ Nóżka Zakres regulacji1 [ns] Czas impulsu2 [ns] Stan, którego dotyczy
Rv1 5.11 + 5 22 M90 4 100-170 120 początek cyklu - "PC"
Rv2 5.11 + 5 82 M90 12 180-380 380 koniec cyklu - "KC"

Uwagi:

  1. Podane zakresy regulacji są szacunkowe. Zależą od dokładności rezystacncji i pojemności w układach RC oraz użytych uniwibratorów.
  2. Czasy ustawiać z dokładnością ±10ns

Uruchamianie pakietu POSE

Parametry układu RC podłączonego do uniwibratora: R + Rv = 15kohm + 20kohm, C = 100pF

  • Wpisać program jak dla pakietu P-M
  • Oscyloskop dwukanałowy podłączyć od strony plateru na złączu 11 (pakiet I-SP):
    • kanał 1: nóżka X46
    • kanał 2: nóżka X9

Jeżeli naciśniemy START i ustawimy oscyloskop 100ns/em to zobaczymy przebiegi:

 

Regulować potencjometrem Rv2 na pakiecie POSE tak, aby czas T spełniał warunek: 80ns≤T≤110ns

Badane sygnały są też dostępne na pakiecie POSE (pozycja 12):

  • -DOK: piórko X52 lub kość B4 nóżka 3
  • -DDT14: piórko Y60 lub kość S1 nóżka 1

Uruchamianie pakietu F-PS

Nie zachowała się instrukcja uruchamiania pakietu F-PS arytmometru wielokrotnej precyzji. Istnieją jedynie dane wynikające z pomiarów działających pakietów, zaprezentowane poniżej. Pomiary wszystkich czasów można przeprowadzić przy działającym teście przystawki zmiennoprzecinkowej TPZ.

Potencjometr R + Rv [ohm] C [F] Układ Nóżka Czas impulsu Orientacyjna rezystancja Sygnał i stany, których dotyczy
Rv1 5.11k + 47k 12p M68 4 140-160 ns 6-7k STROB2
Rv2 5.11k + 47k 12p M68 12 100-120 ns 2-4k F5, F6, F12
Rv3 5.11k + 4.7k 22p M71 4 140-150 ns 3-4k EKC*FP
Rv4 5.11k + 47k 12p M71 12 110-130 ns 4-5k GOT*FP
Rv5 5.11k + 47k 12p M72 4 110-130 ns 1-10k F7, F11
Rv6 5.11k + 47k 12p M72 12 100-120 ns 2k F2, F10
Rv7 5.11k + 4.7k 22p M74 4 140-160 ns 3-5k START
Rv8 5.11k + 47k 12p M74 12 ~80 ns albo ~140 ns 6-30k F1, F3, F4, F8, F9, F13

Zapiski

Różne luźne informacje dotyczące praktyki obsługi uszkodzeń MERY-400 przekazane przez serwisanta systemu:

  • 80% to uszkodzenia statyczne (łatwo diagnozowalne przy pracy krokowej), 20% dynamiczne (objawiające się tylko przy pracy maszyny z pełną prędkością),
  • uszkodzenia dynamiczne były trudne w wyśledzeniu, diagnozowane były testerem układów (na wysokich częstotliwościach), często ich usunięcie sprowadzało się do wymiany "w ciemno" najbardziej podejrzanego układu,
  • pakiet interfejsu psuł się najczęściej - przy zapisie do pamięci samych zer lub samych jedynek objawiał się "sticky bit",
  • zdecydowanie częściej psuły się układy CEMI niż Texas Instruments,
  • najczęściej psuły się układy Tesli (~70% według "wspomnień serwisanta") (z tego powodu były np. niedopuszczone do produkcji Nucona)
  • najczęściej psuły się proste bramki CEMI (np. 7404),
  • psuły się wyjścia, a nie wejścia układów - sygnał stał na niezmiennym poziomie,
  • w zasilaczu padały kondensatory,
  • zasilacze siały szpilkami (na to też narzekali konstruktorzy MERA 9425).
  • w zasilaczach ZLI-400 padały tranzystory kluczujące w stabilizatorach. Zwłaszcza, jeśli były gorszych producentów (np. Tesla). Jeśli były np. Motoroli, to nie było z nimi problemu. Taki padający tranzystor "zabierał" ze sobą również inne elementy stabilizatora.
  • W DZM padały kondensatory filtrujące (przytwierdzone do obudowy) - zasilanie siało wtedy szpilkami.


O połączeniach owijanych:

  • Poprawne połączenie to 7 zwojów + pół zwoju z izolacją dla zabezpieczenia (odciążenia rdzenia przewodu).
  • Powinny być prowadzone najkrótszą drogą.
  • Powinny być prowadzone "jedną nitką" przez kolejne punkty, bez rozgałęzień. Odbicia z rozgałęzień mogą mieć przykre skutki.
  • Utleniona powierzchnia owijki to nie problem. Połączenia, które tworzą się między kynarem a krawędziami pinu są gazoszczelne.
  • Należy unikać prowadzenia przewodów wiązkami ze względu na przesłuchy.