ASSEM: Różnice pomiędzy wersjami
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 34: | Linia 34: | ||
* Segmenty kodu można zagnieżdżać dowolnie głęboko. | * Segmenty kodu można zagnieżdżać dowolnie głęboko. | ||
* W nazwach zmiennych i etykiet istotne są wszystkie znaki (rozpoznawane są nazwy dowolnej długości). | * W nazwach zmiennych i etykiet istotne są wszystkie znaki (rozpoznawane są nazwy dowolnej długości). | ||
* Dostępne są dodatkowe operatory: mnożenia, dzielenia, oraz przesunięć w lewo i prawo; w wyrażeniach można również używać nawiasów. |
Wersja z 18:27, 1 maj 2013
ASSEM jest assemblerem skrośnym, pozwalającym budować binaria dla MERY-400 na komputerze PC. ASSEM, jako rozwinięcie ASSK i ASSM pozwala na użycie:
- mnemoników K-202 (rozszerzonych o mnemoniki MERY-400),
- mnemoników MERY-400,
- składni klasycznej, znanej z ASSK i ASSM
- składni współczesnej
Wywołanie
Wywołanie ASSEM z linii poleceń ma postać:
assem [-v] [-d] [-k] [-c] [-p [-2]] <wejście.asm> [wyjście]
Gdzie:
- wejście.asm - źródłowy plik wejściowy
- wyjście - binarny plik wyjściowy; jeśli nie zostanie podany, wyjściem będzie plik o nazwie wejście.bin
- -v - wyświetl informację o wersji i zakończ działanie
- -d - tryb gadatliwy pracy assemblera; na ekran drukowane są informacje o przebiegu assemblacji
- -k - użycie mnemoników K-202 (zamiast domyślnych, MERY-400)
- -c - użycie składni klasycznej (zamiast domyślnej, współczesnej)
- -p - zapisanie wyjścia preprocesora do pliku wyjście.pp.asm
- -2 - użycie w wyjściu preprocesora mnemoników K-202 (zamiast domyślnych, MERY-400)
Różnice względem ASSK i ASSM
Składnia klasyczna
- ASSEM nie implementuje niektórych dyrektyw ASSK i ASSM. W większości przypadków spowodowane jest zmianą sposobu pracy z assemblerem i nie zmniejsza jego funkcjonalności. Brakujące dyrektywy to:
- ASSM: FILE*, INT*, OUT*, LAB*, NLAB*, MEM*, IFUND*, LEN*, OS*
- ASSK: F*, T*, NTRAC*, TRAC*, NAME*, BA*, HS*, E*
- Komentarze w nawiasach ostrych nie są wyprowadzane na ekran.
Składnia współczesna
- Segmenty kodu można zagnieżdżać dowolnie głęboko.
- W nazwach zmiennych i etykiet istotne są wszystkie znaki (rozpoznawane są nazwy dowolnej długości).
- Dostępne są dodatkowe operatory: mnożenia, dzielenia, oraz przesunięć w lewo i prawo; w wyrażeniach można również używać nawiasów.