Tekst źródłowy strony CSL-CROOK - Funkcje próbkowania z rozkładu

Każda z czterech funkcji opisanych w niniejszym rozdziale dostarcza wartość otrzymaną przez pobranie próbki z populacji o określonym rozkładzie prawdopodobieństwa. Rozróżniamy następujące funkcje:

* rozkład prostokątny
* rozkład normalny
* rozkład wykładniczy z wykładnikiem ujemnym;
* rozkład Poissona;
* rozkłady dostarczane jako dane wejściowe przez programistę;

Ogólna postać występowania tych funkcji w programie:

: <tt><zmienna> = <nazw funkcji></tt>

Wartość dostarczana przez funkcję jest przyporządkowywana zmiennej po lewej stronie znaku równości.

= Liczby losowe =

Wszystkie pięć procedur próbkowania wykorzystuje procedurę generującą strumień liczb pseudolosowych. Każda z funkcji próbkowania ma jako jeden ze swych parametrów zmienną generacyjną określoną przez programistę. W każdym przypadku, w którym występuje funkcja próbkowania bieżąca wartość zmiennej generacyjnej jest poddawana działaniu procedury wyboru liczb losowych w celu wyznaczenia następnej wartości w sekwencji liczb losowych oraz nowej wartości generacyjnej. Na początku programu przed częścią powtarzaną w trakcie obliczeń, dla każdej występującej w programie zmiennej generacyjnej programista musi ustalić  wartość  początkową. Te wartości początkowe muszą być liczbami nieparzystymi, najlepiej jeżeli są to liczby pierwsze. Dla zapewnienia statystycznej niezależności występujących w programie ciągów liczb losowych, wartości początkowe poszczególnych zmiennych generacyjnych winny być różne. Jeżeli w programie nie porządkuje się żadnej wartości początkowej dla zmiennej generacyjnej, zostanie jej przyporządkowana wartość standardowa określona przez program liczb losowych - taka sama dla wszystkich ciągów.

= RANDOM - rozkład prostokątny =

Instrukcja ta ma następującą postać:

: <tt><zmienna> = RANDOM (<zmigen>,<zakres>)</tt>

Zmienna i zmigen zostały opisane wyżej a zakres może być wyrażeniem posiadającym wartość całkowitą. Wartość ta jest próbkowana z populacji o rozkładzie prostokątnym a wynik jest liczbą zawartą w przedziale od 1 do zakresu.

= DEVIATE - rozkład normalny =

Instrukcja ta ma następującą postać:

: <tt><zmienna> = DEVIATE (<zmigen>,<odchylenie>,<średnia>)</tt>

Zmienna i zmigen są opisane wyżej, natomiast odchylenie i średnia mogą być dowolnymi wyrażeniami posiadającymi wartości całkowite. Wartość jest pobrana z populacji o rozkładzie normalnym, którego wartość średnia jest bieżącą wartością  średniej i którego odchylenie standardowe jest bieżącą wartością odchylenia.

= NEGEXP - rozkład wykładniczy =

Postać instrukcji:

: <tt><zmienna> = NEGEXP (<zmigen>,<średnia>)</tt>

Zmienna i zmigen są opisane wyżej, natomiast średnia jest dowolnym wyrażeniem przyjmującym wartość całkowitą. Wartość ta jest próbką z populacji o rozkładzie wykładniczym z wykładnikiem ujemnym, którego wartość średnia jest bieżącą wartością średnią. <tt>Ej</tt>.

= POISSON - rozkład Poissona =

Postać instrukcji:

: <tt><zmienna> = POISSON (<zmigen>,<średnia>)</tt>

Zmienna i zmigen są opisane wyżej, natomiast średnia może być dowolnym wyrażeniem dającym wynik całkowity. Wartość jest wartością próbki z populacji o rozkładzie Poissona, którego średnia może być dowolnym wyrażeniem dającym wynik REAL.

= SAMPLE - próbkuj =

Instrukcja ma nast0epującą postać:

: <tt><zmienna> = SAMPLE (<nazwa>,<rozkł1> [,<zmigen1>,<rozkł2>,...])</tt>

Nazwa jest nazwą zmiennej, natomiast <tt><rozkł1, rozkł2, ... ></tt> są nazwami rozkładów dostarczanych jako dane wejściowe, natomiast <tt>zmigen1, zmigen2, ...</tt> Są zmiennymi generacyjnymi opisanymi wyżej. Wartość określona przez <tt><nazwę></tt> wskazuje pozycję na liście parametrów jaką zajmuje nazwa rozkładu w populacji generalnej, z której ma być pobrana próbka generacyjna, która ma być użyta do procedury próbkowania. Tak więc, jeżeli nazwa przyjmuje wartość=3, wówczas następuje próbkowanie z rozkładu <tt><rozkł3></tt> przy użyciu zmiennej generacyjnej <tt><zmigen3></tt>, gdzie <tt><rozkł3>, <zmigen3></tt> są trzecią parą nazw na liście.

= DIST - rozkład =

Postać instrukcji:

: <tt>DIST <tabnamwe1>,<tabname2>,<tabname3>,....</tt>

Nazwy <tt><tabname1>, ...</tt> Są nazwami tablic zawierających dane rozkładu. Instrukcja DIST powoduje przekształcenie empirycznych gęstości prawdopodobieństwa zapamiętanych w specyfikowanych tablicach na dystrybuanty empiryczne dla umożliwienia pobrania próbek. Po dokonaniu tego, oryginalne wartości N(I) wczytane do tablic nie są już dalej dostępne dla programisty.

{{source|title=Translator języka CSL-CROOK dla minikomputera MERA-400 w systemie operacyjnym CROOK-4, Instrukcja Programisty (wersja-17/2)|author=Janusz Gocałek, Jacek Klauziński|date=Poznań, 1985}}